Bir Pazar Günü Ailece Kahvaltı- 14 Ekim 2012 yılı.

Dünden itibaren yani 21.08.2013 tarihi Texsas Austin`de okullar yeni eğitim yılına merhaba dedi.

Buna en çok sevinen annelerdir eminim.. Benim gibi.. Yazın evde sıkılan çocuklara eğlence arama derdinde olan ama bunu bir türlü başaramayan anne olarak sevindim tabi..

Çok şükür gecen senekiyaza nazaran bu sene iyi geçti.. Haziranı Türkiye-Azerbaycan gezisinde bitirdik, temmuz ramazan ayı vardı çok şükür.. Geriye 15 gün filan ağustos ayından kalmıştı onu da okul alış verişi filan derken bitti..

Evet okullar başladı ama benim kabuslu pazarlar da başlamış bulundu tabi ki..

Oldum olası Pazar günlerini sevmem.

Her kesin bir pazartesi sendromu vardır ama benim en güzel günüm pazartesi.. en sevdiğim gün de cuma ve cumartesi..

Bu pazar gününü sevmeme bende orta okulda başladı aslında.. Cuma günü gelince yaşasın ne güzel yarın cumartesi kimse başımda dikilip " Kalk okula geç kalıyorsun" demiyordu.

Saatlerce uyurdum. Ayyy nasıl severdim: şöyle uyanırdım yerimde dönerdim sağa sola, hayaller kurardım, o arada bir daha uyurdum..

Yalnız Pazar günü geldi mi Allah kesilmezdi o " Kalk " diyen sesler.. Öncelikle "kalk canim, üreyim" denilirdi, sonra " bak hala kalkmadın mı sen" denilirdi, birazdan " kalk yoksa su dökcem üstene" denilirdi, tabi sonrası malum " Kalllllllkkkkkk" diye bağıran son ses fırlatırdı beni yerimden..

Neymiş pazar günü temizliyi var evde.. Evler silinecek, halılar dışarıda silkinecek, çamaşırlar yıkanacak ( tabi ki elde) banyo yapılacak.. pööffff...

Bak bu yüzden sevmezdim pazarı..

Üniversiteyi kazandım durum değişmedi aksine daha da zorlaştı.. Çünkü kaldığımız evin su problemi vardı çamaşır yıkayıp banyo yapmak için her pazar günü iki otobüs değiştirerek teyzemin evine giderdik erkenden..

Evlendim artık özgürüm hani eşimde bir şey demez yatarım Pazar günleri dedim.. Ne mümkün yazılmış benim kabuslu pazarım evliliğin tam iki yılı hala Üniversitede öğrenci olduğum için pazardan sonra gelecek olan pazartesi okul olduğu için ve pazar günü evin bir haftalık işini yapmam gerektiği için erkenden uyanmak zorunda kalıyordum..Yani bir türlü uyuyamadım arkadaş ya..

Okul bitti, çocuk oldu, sadece pazar değil her gün erkenden asker gibi ayaktaydım..

Çocuk büyüdü derken bu defa da eşim, gerçi evlendiğimden zaten eşim her pazar kalk diyordu da mecbur kalkmam gerektiği için onun dediği çok balyoz gibi inmiyordu kafama. son 5 senedir iyice deli ediyor beni bana pazar günü " kalk" denmesi..

Eşimin derdi erkenden kalkalım pikniğe gidelim, olmadı evde erkenden kahvaltı yapalım erken dediği de sabahın 6 sı :))

Benim derdim de pazar en az saat 11-12 ye kadar uyumak sonra kalkıp kahvaltı yapmak saatlerce.. Sonra bir yerlere gitmek. Akşam da mümkünse dışarıda yemek yemek.. Hayaller aleminde yaşadığımı çok kişi söylüyor canım biliyorum :))

Yok olmadı bir türlü..

Pazar günü ben erken kalkamıyorum, çünkü programlanmışım ya bilgisayar gibi, anam format da kabul etmiyor ha.. ne biçim kafaysa..

Geç kalkarım, ben geç kalkınca erken kalkanlar benden artık bir saat sonra öğlen yemeyi ister. Ben şöyle keyfimce kahvaltı yapamam, strese girerim ve bu stres tüm pazarımı mahveder..

Yoo bakmayın yazdığıma canım o kadar da odun deyilim. Kalkıyorum ara sıra erkenden pazarları pikniğe gitmek için, güzel kahvaltı hazırlamak için, yolculuğa çıkılacaksa erkenden hazırlanmak için falan filan..

İşte o erken kalkılan bir pazarın bir gününde tarih olarak da 14 ekim 2012 de böyle sofra hazırlamıştım unutulmasın diye, eşim benden dert yanarsa ispat olsun diye hazırladığım sofranın da resimleri çekmiştim boy boy..

 

O gün erken kalktım hazırlıkları yaptım, küçük ekmeklere çemen sürdüm, nutella sürdüm.

Bir gün akşamından yaptığım börekleri, damla çikolatalı kekleri koydum, biber kızarttım yoğurt ekledim üstüne patates kızarttım, menemende yaptım. Sonra jeton düşte benim kız pek bir şey yemez  bu sofrada yumurta olsa iyi olur. Gerçi menüyü bir az abarttım ama olsun yılda bir iki kere böyle hazırlanıyorum olsun o kadar..

Eşime hadi yumurta al gel dedim marketten.. İtiraz etmedi sağ olsun ( market yakın diye herhalde) ..

Yarım saat sonra elindeki yumurtanın yanına bir de kırmızı güllerle gelen kocayı görünce "Kız Samire sen bu kahvaltıları niye her pazar böyle hazırlamıyorsun ki adam da gül alsın gelsin" ..

"Neymiş bu hayırdır" dedim  erken kalkmışım ya teşekkürmüş :)))

Yok ya ben bu adamı 18 yıldır tanıyorum her pazar yapsam almazdı eminim .. Böyle ara sıra yapmak lazım ki alışmasın, parası israf olmasın, ara sıra gelsin böyle çiçekler ..

Neyse yumurta salatasını da yapınca oturup erkenden kahvaltıyı yaptık..

Sonra peki.. Sonra tabi ben bulaşıklara daldı, bulaşık bitti öğlen yemeyinin derdine düştüm, çamaşır filan derklen bir pazarın sonuna geldik..

Böylece öğrenmiş oldum ki pazar benim günüm değil ..

Belki kime göre harika bir gündür ama sevmiyorum işte Pazarı yaa..

Yaşasın pazartesi diyenlerdenim... !!

Resimleri araya koymak zorundaydım. Bu fotoyu sonradan sofranın genel düzeninin küçük detayını anlatmak istemiştim o yüzden çekmiştim.. Peçeteyi tabağın içine koysanız daha güzel olur. Kenara koydum resimlerken tabagın altına koyduğum desenli kağıt gözüksün diye..

Hayırlı , mutlu huzurlu pazarlarınız olsun.. Benimde inşallah .!!